Մի օր Liverpool-ի ակումբից Մոհամեդ Սալահը Ձմեռ պապիկից ուզեց որ նա գա Liverpool։ Հետո 2-օր հետո Սալահը Ձմեռ պապիկին տեսավ Liverpool-ի դաշտում։ Երբ սկսեցին խաղալ։ Նա երկար օրեր նրան պարապեցնում էր, բացատրում էր ակադեմիան ինչ է նշանակում և Ձմեռ պապիկը առաջին անգամ հագավ բուծիներ, նրան շատ անհարմար էր, բայց հետո նա վարժվեց բուծիներին, իսկ հետո Ձմեռ պապիկը առաջին անգամ հարվածեց գնակին և մտավ գոլ։ Մոհամեդ Սալահը խաղում էր և նրա հետ  սովորեցնում։ Հետո Ձմեռ պապիկը առաջին խաղը խաղաց և —Ասեց որ շատ լավ էր․

—Սալահը ասեց որ շնորհակալություն քո գալու համար

Հետո Ձմեռ պապիկը նրան տվեց իր ստորագրությունով մի գնդակ նվիրեց և ասաց որ ինձ  միշտ կհիշես

—Սալահը ասաց այո դու է՜լի կգաս։

Մի օր ես արթնացա և տեսա որ շուրջ բոլորս շներ էին և հասկացա որ այդ շների աշխարհն է։ Իսկ հետո հետև նայեցի շուն եր և նրա անունը Հասկի եր բայց ես նրան ասում էիյ հսո։ Մի օր էլ հարձակվեց իմ վրա մի շուն անուն դոբերման և հետո իմ հասկին բոլորին տապալեց գետնին և բոլորը ենթակվեցին հսոյին։ հետո տեսա որ ինչ որ չար է հարձակվում ասացի հսոյին որ բանկը պատրաստի, և հսոն բանակը պատրստեց  և բոլորին նորից տապալեց։ Եվ այդպես հսոյի երկիրը դարձավ արքա։ Եվ հսոն մասնաքցում եր ամեն կռվի և հաղդում եր բոլորին ոչ ոք չեր կարողանում հաղթել նրան և ես ուրախացա որ հսոն դարձավ հերոս և արքա։

Կար, չկար, մի թարս քաղաք կար։ Այդ քաղաքի անունը Երևան է։ Երևան գնաց մի մարդ մեքենայով, բա՜յց մեքենան խփեց Սասունցի Դավիթի արձանին։ Իսկ հետո մեքենայից իջավ և ասաց․

-Այս ի՞նչ թարսություն էր,  վա՜յ, հիմա ի՞նչ անեմ,- ասաց մարդը,- լավ գնամ տեսնեմ Երևանում ի՞նչ կա, մարդը գնաց տեսավ, որ Երևանը խառնաշփոթ է, և գոռաց․-  այս ի՞նչ է կատարվում, դպրոցներում երեխաներն են ուսուցիչներին դաս տալիս, ոստիկանների փոխարեն բժիշկներն են ձերբակալում։ Իսկ բժիշկների փոխարեն ոստիկաններն էին  բուժում․․․

Կար չկար մի տնակ կար։ Այնտեղ մի  խելացի մկնիկ էր ապրում ու մտածում էր, որ այս տունը քանդեր։ Որպեսզի այդ տւնը իր սեփականը լինի։ Արդեն սկսեց զբաղվել կառուցելով, իսկ հետո սկսեց իր տունը քիչ-քիչ նորոգել։  Մկնիկը դարձավ կառուցող մկնիկ և նա կառուցեց իր տունը գեղեցիկ, բարձր ու լուսավոր։

Այսօր մենք գնացինք Ժողովրդական արվեստի թանգարան։

Ես ճանապարհին մտածում էի թանգարանի մասին, մենք հասանք տեղ և այնտեղ տեսանք թրեր, շերեփներ և թասեր։ Այնտեղ մի հատ պապիկ կար և նա մեզ ամենինչ բացատրում էր և նրանձ տակ իրենց տարիքները գրված էր մեք այնտեղ տեսնք վազեր նաև գորգեր նրանցից մեկի անունը վիշապագորգ է մեզ նաև տվեցին նկարել հայկական զարդանախշեր։

Բարև Ձմեռ Պապիկ, ինչպես  ե՞ս,  գործերդ լա՞վ են։ Ես ուզում եմ մեր երկրում խաղաղություն լինի և առողջություն։ Ես ուզում եմ, որ երբ դու գաս բոլոր երեխաները ուրախանան ու երջանկանան։ Այս տարի դու միայն խաղաղություն բեր։

Արեգ Երանոսյանից

Աշունը Ամենա գեղեցիկ եղանակն է որոֆհետև տերևաթափ է և բնություն է։

Գեղեցիկ է խոտերը կանաչ-կանաչ էն։ Ես այն սիրում եմ որոֆհետև ծաղիկները շատ են

տերևնեը գուավոր են մոտավորապես լինում է կարմիր դեղին կանաչ գազարագույն։ Եվ աշունը հիաանալի է վայելեք այն։

Մի օր տերևը ուզում էր գնալ կռվելու,  իր երկիրը պահելու համար։Բայց հասկացավ, որ այն շատ դժվար էր։ Հետո նա փորձում էր զենք բռնել, բայց ափսոս չէր կարողանում, հետո այնքան էր փորձում  չէր ստացվում։ Մի զինվոր նրան հանդիպեց և ասաց․

-Ի՞նչ ես անում։

Տերևն  ասաց,-  ուզում եմ ծառայել իմ երկրի համար, զինվորն ասաց,-  ես քեզ կօգնեմ և օգնեց։ Հետո տերևը սովորեց և  զինվորները  նրան տարան կռիվ։ Տերևը լավ էր կռվում, նա դարձավ հերոս և նրա երկիրը հաղթեց։

Մի օր տերևը ճանփորդում էր դեպի Սևան։Այնտեղ տերևը լողում էր և երգում։ Հետո նա դուրս եկավ ջրից և սկսեց նախաճաշել։Նախաճաշելուց  հտո անցավ մարզվելուն մարզվելուց զատիկը հանտիպեց տերևին և ասաց կարող եմ եսել քո հետ մարզվել տերևըն ասաց այո  և միսին մարզվեցին։

Լինում է,  չի լինում մի անսովոր տղա է լինում։ Նա շատ էր ցանկանում, որ անձրև գա, այն էլ՝ կախարդական, ծիծաղկոտ անձրև։ Ու հանկարծ անձրևը տեղաց։ Այդ անձրևը տարբերվում էր սովորական անձրևներից նրանով, որ շատ ծիծաղելի էր։ Տղան առավոտյան կաթիլները հավաքում էր ու լցնում էր փրփրաջրի մեջ, հետո փչում էր, որ բոլոր տխուր մարդիկ ուրախանային։