Մի անգամ Արամը պտտվեց ամբողջ մոլորակով և հայտնվեց մի քաղաքում, որտեղ բոլոր բառերը ասում էին Շ տառով։

Ես ասացի․

-Բարև ։

Նա ասաց․

—Ոչ , դու սխալ ես ասում, ոչ թե բարև, այլ շբարև , լա՞վ։

—Եղավ ,լավ։ Այդ ի՞նչ տարօրինակ է հնչվում — շբարև։ Մի օր նա գնաց, որ բնակարան վարձի և ապրի այնտեղ,  ասաց․

—Շբարև, որքան արժե բնակարանը։

—Է՜լի շփոթեցիր ,այդ բոլորը շ տառով պետք է ասես։

—շլավ։

—Շորքա՞ն շդրամ է։

—Շվաթսուն դոլար

—Շլավ

Այնտեղ ձանձրալի էր, նա տեսավ պատին կախված նկարները, որոնք բոլորը շ-ով էին սկսվում,  օրինակ՝ շզենք։ Նա դուրս գնաց և ամենաթանկ տունը տեսավ ,որի անուն Շշտուն էր ։Նա հեռացավ և փորձեց փոխել նրանց ,բայց չկարողացավ և այդպես էլ նրանք մնացին Շ-տառի հույսին։ Բայց նրանց դրոշն էր շդրոշը։